ر تن خورشید می پیچد به ناز
چادر نیلوفری رنگ غروب
تک درختی خشک در پهنای دشت
تشنه می ماند در این تنگ غروب
از کبود آسمان های روشنی
می گریزد جانب آفاق دور
در افق بر لاله سرخ شفق
می چکد از ابرها باران نور
می گشاید دود شب آغوش خویش
زندگی را تنگ می گیرد به بر
باد وحشی می دود در کوچه ها
تیرگی سر می کشد از بام و در
شهر می خوابد به لالای سکوت
اختران نجواکنان بر بام شب
نرم نرمک باده مهتاب را
ماه می ریزد درون جام شب
نیمه شب ابری به پهنای سپهر
می رسد از راه و می تازد به ماه
جغد می خندد به روی کاج پیر
شاعری می ماند و شامی سیاه
در دل تاریک این شبهای سرد
ای امید ناامیدهای من
برق چشمان تو همچون آفتاب
می درخشد بر رخ فردای من
ممنون از امیر به خاطر این شعری که واسم فرستاده
سلام
ممنون که اومدی سر زدی...ما هم هستیم...زندگی هم می گذره و در حاله گذره...شاید هدف و شیوه ها تغییر کرده...شاید هم زندگی ما را تو این راه انداخت که از خواسته های دل عقب نشینی کنیم و بقوله خودت روزته ای از دیوار با یه دیده دیگه تو زندگی....ما که مشغوله کاریم و گاهی وقت برای خودمان کم میاریم...لحظه ها را با خودم قسمت می کنم...شاید اینطوری یاد گرفته ام...و زندگی اینو به من یاد داده....شاید هنوزم باید صبر کرد!
خوشحالم که هنوز گاهی یادی از ما می کنی..دوستانه خوبی تو دنیای مجازی داشتیم...همشون یه جورایی گرفتاره بازی زندگی هستن...به امیده سربلندی همشون و شما...
...دیوار!...
سلام
خوشحالم کردی اومدی..می دونی گاهی سر می زنم به وبلاگ...شاید هنوزم دوستانی باشن و از گذشته میان و یادی از دیوار می کنن...خیلی خوشحال می شم...خوب با گذشته ها خیلی فرق کردیم...زمان و زندگی همه چیز رو تغییر می ده چه برسه به این موجوده دوپا!!!!ولی زندگی در حال گذره...وگاهی اینقدر گرفتاره گرفتاریهاش می شیم که یادی از خودمون نمی کنیم.ولی خیلی خوشحالم کردی سر زدی...با معرفتی شما... ولی اینو می دونم همچنین دیوارم...اینو هنوزم خیلی بهم می گن...... از خیلی چیزهایی که شاید زیاد جالب نبودن فاصله گرفتم..شاید دیدیم کمی تغییر کرده...
گذشته ها دیگه گذشته و شاید دیگه نباید توش در جا زد...
بازم ممنون که سر زدی...بازم سر بزن..بی خبرمون نزار...
امیدوارم هر روزت بهتر از دیروز باشه.
...دیوار!!!!....